Şiir

Gülüşün Süslesin Cennetleri

  • 1 dk okuma süresi
  • -
  • 0
Gülüşün Süslesin Cennetleri

Bir dünya çizeceksin, annesi olmayacak 

Sen dünya diyeceksin, o dünya olmayacak...

 

Soğuk kış günlerinde, sabah erken kalkardın

Uyuyorken hepimiz sen sobayı yakardın.

 

Sokaktan seslenirdim 'anne yemek hazır mı?'

O şefkatli ellerin, bizi aç bırakır mı?

 

Korkardım yalnızlıktan, sen tutardın elimi

Okula girene dek, almazdın gözlerini. 

 

Vardı bir ineğimiz, iki tane buzağı 

Merhametle beslerdin, boş kalmazdı yalağı.

 

Tarla tapan işinde, ellerin pek mahirdi

Saçtığın tohumların, verimleri zahirdi.

 

Pek az anımsıyorum, senle geçen zamanı

O azlıkta bulurdum, ben yarama dermanı.

 

Sen var iken yokluğun, düşmüştü gönlümüze

Bir sözüne hasretlik, eklendi hüznümüze. 

 

Bundan daha fazlası, girer sözü yormaya 

Yazılsa birkaç mısra, başlar gözler dolmaya. 

 

Bir bayram yaklaşıyor, ilk defa burada yoksun 

Kalbimizde olsan da, can bedeninden yoksun. 

 

Bu bayramda gülüşün, süslesin cennetleri

Rabbim Efendimize, komşu eylesin seni... 

Etiketler
bayram Cennet şiir Anne

Yazar Hakkında

Hasan Hüseyin Altıntaş

Seni yok sayacaklar. Sen daha çok var olacaksın...

Yorumlar

  • 0 Yorum
Ziyaretçi olarak yorum yapıyorsun, dilersen Giriş yap