Biter
- Kübra Bozkurt
- 25 May 2019 - 07:26
- 1 dk okuma süresi
- -
- 0
Bir rüzgar sarıyor ellerimi,
Ayaklarıma dolanıyor damla damla yağmur
Bogazımda izler, ay kesimi
Vuslat arefesi mi ki halim budur?
*
Koşuyor sokağımda öksüz çocuklar
Uçurtmalar yansıyor su birikintisinde
Gökyüzünde damga damga oluklar,
Çekiyor her biri beni kendi içine.
*
Sönmez bir yangındır bu çığlık
Yankısını bulamaz hiçbir yürekte
Kan boşalır topraktan ılık ılık
Görünmez bir hasret usulca gelmekte.
*
Yokluğu en iyi bu şehir hisseder
Adımlarından soyutlanan caddeleri,
Her gece geldiğini görür gibiler.
Yaklaşır da varamaz ayak sesleri.
*
Bahane arayan buluyor elbet
Yağmurla bağlanıyor sicim misali
Hilâl dahi vuruyor nefesine ket
İnkârsız benimsiyor meyus bu hâli.
*
Bir geceye, bir gece gibi'ye meftun
Onunla sarhoş, kendinde onsuzken.
Sevdasın, bu işte senin huyun
Geçilmez, geçirtmez, delirtirsin sen!
*
Ve adıma mecal kalmaz, güç biter.
Sabah olmaz, güneş doğmaz, gün biter.
Vazgeçmezsin belki ama umut biter.
O biter, sen bitersin, hasret biter.
Yorumlar